Sobota pracująca... a w niedzielę kanikuły.

Siedzimy sobie właśnie na wieczornej herbacie i tak sobie rozmawiamy o tym, co w ostatnich dniach się działo. W sobotę dzień zaczęliśmy po Bożemu - mszą świętą. Ku wielkiej uciesze pensjonariuszy naszą grą i śpiewem upiększaliśmy liturgię. A potem? Do swoich zadań! Nasze role w domu zaczynają się systematyzować i coraz lepiej ogarniamy swoje funkcje. 

Przede wszystkim poznajemy mieszkańców i spędzamy z nimi czas na rozmowach... 

...i grach... :) ("No nie. Moja mama to będzie to czytać" - Iwona. Uspokajamy mamę. To było tylko przełamanie lodów. Potem dobre dwie godziny na rozmowie, pokazywaniu zdjęć i zwiedzaniu Rzepina)

Z Wadimem zwiedzaliśmy jego rodzinną miejscowość na Google Street View, a gdy "dotarliśmy" pod jego dom zobaczyliśmy jakąś kobietę przy wejściu i usłyszeliśmy komentarz... "A! Toż to moja babka jest!" 

Z panią Haliną (zna nasze imiona) Gosia i Karen...

Pietrov pokazał nam różaniec, który sam zrobił... 4 części w jednym!

Karol z Antonem:

Poza tym pracujemy... pranie, maglowanie zmywanie, sprzątanie, obchody po chorych, zakładanie opatrunków, strojenie kościoła na jutrzejsze święto, roznoszenie posiłków, karmienie podopiecznych, gotowanie...

A w niedziele kanikuły... wyspaliśmy się, uczestniczyliśmy w parafialnej mszy świętej (w j. polskim! :) ), przedstawiliśmy się lokalnej wspólnocie. byliśmy na lodach u miejscowego księdza proboszcza i... poszliśmy na spacer po okolicy. Jest pięknie!

Doszliśmy do pięknego... kanionu? Coś w tym stylu. :)

A na koniec... złapał nas deszcz. Trochę się próbowaliśmy schować. "Przyjdź jak deszcz..."

 Każdy dzień służby kończymy adoracją, którą łączymy z nieszporami i rozważaniami z kazań papieża Franciszka na ŚDM.

 "Bo któż jak Bóg? W Nim nasza siła!"

Pozdrawiamy! :)

+